We leven in een overgangstijd. Onze systemen werken niet langer. Ze kunnen niet dealen met de complexiteit waarmee ze geconfronteerd worden. Iedereen kijkt elkaar aan. “Wat nu? Wie staat er op?”. Maar weer even een pleister plakken. Schuilen tot de bui over is. Snijden tot er niets meer te snijden valt. Hoe lang kan dat?
Recht zo die gaat
Struisvogelpolitiek werkt niet langer. De wereld om ons heen wordt met de dag onvoorspelbaarder en dynamischer en dat houdt niet op. Het wordt niet meer zo als het was, nooit meer.
Dat willen we niet horen. We zijn niet gewend om met onzekerheid om te gaan. We willen zekerheid. Comfort. Onze systemen zijn gebouwd vanuit voorspelbaarheid en maakbaarheid. Rechtdoor varen. Efficiënt. Daar zijn we goed in. Dan voelen we ons veilig.
Alle hens aan dek
Wat is het lastig om onze gewoonten te veranderen maar wat is het hard nodig. De snelheid waarmee het onvoorspelbare op ons afkomt doet ons in de kramp schieten. Terwijl we juist in actie moeten komen. Het is tijd voor ‘alle hens aan dek’. Maar ja, wat moeten we dan doen. Managers buigen zich over spreadssheets en zien van alles, behalve oplossingen. Zorgen, veel zorgen. Hoe moet het nou?
Makke schapen
In onze ijver zaken efficiënt te organiseren zijn we onderweg wat verloren. Net die zaken die we nu zo node missen. Door mensen in te passen in onze efficiënte systemen, zijn wij mensen verworden tot volgzame schapen. William L. McKnight, voormalig CEO van 3M zei het al in 1934: “If you put fences around people you get sheep”. En nu moeten we op de blaren zitten. Net nu we flexibele, ondernemende, creatieve, kritisch denkende en gepassioneerde medewerkers hard nodig hebben.
Afbreken
Hoe het nou verder moet? Uit de kramp komen. Hekken afbreken, stoppen met in de weg lopen en heel hard roepen: “HELLUP!! IK WEET HET OOK NIET MEER”. Mensen informatie geven over hoe het ervoor staat. En ze vragen om mee te denken in oplossingen. Platforms bouwen waarop mensen kunnen co-werken aan nieuwe ideeën en oplossingen. Met klanten en leveranciers praten. Kijken welke zaken er in de keten slimmer kunnen.
Doe eens gek
Vertrouw op mensen. Spreek de slimheid en werklust aan van iedereen. Kijk waar goede ideeën ontstaan en ondersteunen ze. Faciliteer co-werken en co-creëren. Afbreken die hiërarchieën. Ze zijn te traag en te weinig wendbaar. Innovatie is de oplossing. Innovatie ontstaat aan de randen. Daar waar de onverwachte ontmoetingen plaatsvinden. In een flits. Doe eens wat geks. Stap uit die comfort zone, omarm het toeval, koester de grazy ones.
Waarheen leidt de weg
Innovatie begint met interne innovatie. Anders organiseren, ondernemend organiseren en oude structuren afbreken. Ruimte maken voor het nieuwe. Op pad zonder precies te weten waar naartoe en vanuit het vertrouwen dat het mooi wordt.
Kortom: kom uit de kramp, stap uit de wei en ga aan de slag!
Eens klankborden? Bel me gerust.
Edwin de Bree
06 54 201 376
Ik voel het helemaal. En ik kan uit de eerste hand vertellen hoe frustrerend het is in een organisatie te werken die vasthoudt aan de oude gewoontes en hiërarchie nog hoog in het vaandel heeft staan.
Ik was een enthousiast verkondiger van andere manieren van werken die beter zijn voor het bedrijf én haar mensen. Maar mijn mond werd gesnoerd. Jammer!
Nu ben ik een ondernemend, creatief en gepassioneerd persoon in een organisatie die stevige hekken zet om haar mensen, met de blèèèèhhh-gevolgen van dien. Dat, kan ik je vertellen, is niet prettig.
Gelukkig kan ik uit eigen ervaring vertellen dat het niet in alle organisaties aan het beleid of de strategische keuzes van het management ligt.
Ik heb opdrachten gedaan bij zeer grote organisaties die juist van bovenaf aan het proberen waren om die innovatie te stimuleren en de te strakke structuur te doorbreken. En in zekere mate ook met succes!
Maar wanneer je met grote groepen mensen van doen hebt, die jarenlang gewend zijn op een bepaalde manier met elkaar om te gaan, dan is het – zoals Edwin terecht omschrijft – heel lastig om die te ‘ontkrampen’.
Zelfs wanneer je als beleidsmaker de ‘grazy ones’ koestert en vertrouwen hebt in de zelfredzaamheid van mensen, moet je je wel realiseren dat je niet alleen jezelf, maar ook andere uit hun comfortzone dwingt. En dat gaat nu eenmaal gepaard met veel weerstand.
Dus aan alle vooruitstrevende, ondernemende mensen (beleidsmaker of niet) zou ik willen zeggen: keep up the good work, and above all, keep your patience!
Renée, inderdaad, die comfortzone voelt voor velen toch echt heerlijk en daar blijft men graag in zitten. Onze uitdaging is om deze mensen te laten zien dat het buiten de zone ook heel prettig toeven is! Hebben we misschien wel wat geduld voor nodig, maar we zijn doorzetters toch?!
Wanneer mensen noodzaak ervaren zich anders te gedragen, kunnen dit soort veranderingen vrij snel gaan. In veel organisaties is de echte verantwoordelijkheid weg georganiseerd bij de medewerkers. Dan is er een gebrek aan natuurlijke urgentie om hun gedrag aan te passen.
Wat een mooi verhaal en zo herkenbaar.
Om nog eens een andere draai aan de discussie te geven. Zouden de managers niet in een kramp schieten omdat ze bang zijn dat mensen hun baan gaan verliezen met het loslaten hun efficiency en systemen? Zouden managers zich in sommige gevallen zich juist verantwoordelijk voelen voor hun medewerkers en daardoor in een kramp schieten.
Ik ben het er zeker mee eens dat we als medewerkers schapen zijn geworden door de systemen. Het is aan ons als crazy ones om anders te blijven denken en vooral ook doen. Als je niets doet om het te veranderen ben je een blatend schaap die niet uit zijn hok komt.