Ode aan de innovatieve parttimer

Parttime werken, de helft van de tijd of een kwart, in ieder geval minder dan de geijkte 40 of 36 uur. Helemaal van nu. Of toch ook weer niet? Je durft in sommige gezelschappen bijna niet hardop te zeggen dat je niet fulltime werkt als je er geen geldig excuus voor hebt. Kinderen worden wel als een legitiem excuus erkend, maar diezelfde kinderen werken op hun beurt niet altijd mee om op tijd op de werkvloer te zijn.

Je weet wel, kinderen die om 08.15 uur opeens enorme toiletdrang hebben en je zo kien uitgedachte ochtendritme volledig lam leggen. Niet op tijd op school en dus niet op tijd op werk. Of wanneer je in allerijl het klaslokaal binnen rent met je oogappel en de leraar nog net even die ene ‘vrijwilligers’ vraag aan je stelt.

Als je dan plankgas de snelweg op schiet om vervolgens direct weer in de filemodus te belanden. Té laat, té vroeg, alhoewel dat een zeldzaamheid is geworden, of gewoon helemaal niet is ook een optie. Met het zweet op je rug beland je achter je bureau en een overvolle mailbox staart je doofstom aan. Deze mag je flink doorspitten en dan wel in de beschikbare tijd van die dag, want voor je het weet mag je weer retour op huis aan om je kroost weer uit school of van de oppas te halen. Met het hoofd vol werk scheur je weer diezelfde snelweg op en herinnert je dat je vanochtend niet herinnert hebt een maaltijd uit de vriezer te trekken en je dus iets anders moet verzinnen wat in ieder geval 3 elementen van de schijf van 5 bevat,want patat afhalen is zo 2010!

Leugentje om bestwil

Nog hilarischer is de fulltime collega die je een ‘fijne dag’ wenst wanneer je op dinsdagmiddag weer de deur uitrent, want ja, het is tenslotte morgen je parttime vrije woensdag en dan heb je toch heerlijk de hele dag voor jezelf! Dat is jouw keuze, parttime werken. Dat is jouw keuze, kinderen krijgen, voor zover de natuur daarin mee heeft gewerkt. En die keuze moet je stevig verdedigen, want het leven is geen makkelijke voor de parttimer. Naast de full timer die of man is, óf een soortgenoot zonder kids, moet je namelijk vaak wel een toontje lager zingen, want je werkt niet fulltime. Je doet dus niet aan ALLES mee, je doet eigenlijk dus een beetje voor ‘spek en bonen’ mee…en als je voor vol wilt worden aangezien moet je gewoon je stinkende best doen om het werk dat de full timer in vijf dagen verricht, in die 3 of 4 dagen te knallen. Want werkzaamheden die afgestemd zijn op het aantal uren dat je werkzaam bent, is toch vaak eigenlijk een klein leugentje…de werkzaamheden passen vaak ook met gemak in vijf dagen. En die zijn dan ook gevuld.

Working nine to five

Trending topic momenteel is dan ook deze 9-5 mentaliteit. De parttimer kan namelijk prima functioneren als we een beetje uit onze ouderwetse Wedden Dat periode stappen en daadwerkelijk omschakelen naar Het Nieuwe Werken. Voor een hoop bedrijven is dat nieuwe werken namelijk slechts bij een kreet gebleven. Net als het eten van quinoa dat eigenlijk maar weinig mensen doen.

Wat is er gebeurd met Het Nieuwe Werken? Er zijn hele hippe bedrijven gelukkig, die het omarmd hebben en zelfs een glijbaan of kunstgras aanschaffen in dat hippe kantoor en dan ook nog profiteren van uitermate gemotiveerde en goede medewerkers. Daar is Het Nieuwe Werken ‘ a way of life’ geworden en is werken zoveel meer geworden, dan het 9-5 verhaal. Er worden sportmogelijkheden geboden, we doen als team mee met bootcamps en ons gezinsleven loopt hand in hand met onze kantooractiviteiten.

Community gevoel creëren

Er zijn echter ook bedrijven die het pretenderen te hebben omarmd, maar volledig de plank misslaan wanneer er nog krampachtig vastgehouden wordt aan deze standaard 9-5 mentaliteit. Want naast patat afhalen, is roepen dat iemand geen 9-5 mentaliteit mag hebben ook reuze 2010! De echte werknemer van deze tijd, denkt allang niet meer in dat tijdsbestek. De nieuwe werknemer is meegegaan met zijn tijd en checkt zijn mail even in de trein of plaatst een tweet tijdens de afwas. De nieuwe werknemer is niet bang om ’s avonds een uurtje extra te werken, wanneer dit vanuit zijn eigen luie stek kan. De nieuwe werknemer heeft ook een groot enthousiasme voor sport en goede doelen, welke vaak hand in hand gaan. Hiermee wordt een “community gevoel” gecreëerd en ook begrip getoond voor de soms trieste thuissituatie van een getroffen werknemer.

Innovatief ondernemen

Toen Het Nieuwe Werken een paar jaar geleden werd geïntroduceerd, waren de digitale hulpmiddelen nog lang niet zo geavanceerd als nu. Met de huidige wereld aan handige apps, tablets, smartphones is de wereld al weer vele malen kleiner en sneller geworden. Live overleg heeft de voorkeur voor degene die graag al vele jaren op die manier werken, maar de generatie van nu heeft een videomeeting waar face to face volledig nog in z’n waarde word gelaten, echter in een digitale omgeving.

Er zijn dus nog wel wat punten te winnen bij menig bedrijf wanneer het gaat om ‘innovatief’ ondernemen en voor de overheid die kinderopvang bijna tot een onmogelijke uitgave maakt (maar toch blijft roepen dat vrouwen vooral aan het werk moeten blijven). Tegenstrijdigheid alom en voor de parttimer blijft het dus bikkelen en doorzetten, gewoon omdat het niet anders is….althans nu nog even niet… Er bleek tenslotte ook opeens en alweer water op Mars te zijn.