We zijn getraind om het-allemaal-te-weten. Zeker experts. Wil je weten hoe het zit? Bel een expert. In een complexe omgeving kan geen individu echter alle antwoorden geven. Maakbaarheid en voorspelbaarheid brokkelen af. We zullen moeten wennen aan het fenomeen: ‘Build the plane while flying.”
Ik werd getriggerd door twee tweets van @transarchitect. “As for the future, your task is not to foresee it, but to enable it. Antoine de Saint-Exupéry.” En “We are trained to-know-it-all, to know the answers. In complexity, no individual can have all the answers.”
Achter beide tweets gaat een voor velen confronterende waarheid schuil: experts weten het niet langer. De ballon van de maakbaarheid wordt rucksichtslos doorgeprikt. Ons ontredderd achterlatend.
Onze samenleving is in hoog tempo complexer geworden. De lineair mechanische systemen en methoden werken niet in een complexe omgeving. Zaak dus om andere, werkende systemen en methoden toe te gaan passen.
De vergelijking die mij te binnen schiet is monocultuur versus diversiteit. De natuur, zelf een complex systeem, kiest structureel voor diversiteit als strategie. Waarom? Omdat diversiteit altijd de snelste weg naar een werkende oplossing biedt. Monocultuur is wedden op één paard. Als het werkt heb je mazzel, als het niet werkt, en die kans is veel groter, heb je pech.
Wat kunnen organisaties hier nu van leren?
- Volg nooit één strategie. Succesvolle organisaties lukt het om structureel met nieuwe oplossingen te komen doordat ze ruimte creëren voor innovatie. Dichtgeregelde, bureaucratische molochen laten ze de hielen zien. Maak ruimte voor het uitproberen van nieuwe dingen. Deel informatie en ervaringen continue.
- Stop acuut met het scheiden van denken en doen. Laat iedereen bijdragen in het primaire proces en aan organiseren, op basis van competentie, passie en ambitie. Bouw open netwerken in plaats van hiërarchieën.
- Gebruik de wisdom of crowds. Groepen mensen, zeker groepen met een grote diversiteit, zijn intelligenter dan elk individu. Dat maakt crowdsourcing, met alle stakeholders van de organisatie, een must voor elke organisatie die innovatie serieus neemt.
- Benut creatieve destructie: breek alles wat innovatie, creativiteit en ondernemerszin in de weg staat af. Bouw samen nieuwe structuren die invloed, inspraak en input van iedereen garandeert.
Organisaties zullen de wijsheid van Antoine de Saint-Exupéry moeten leren toepassen: “As for the future, your task is not to foresee it, but to enable it.” Ofwel afstappen van het stug blijven toepassen van de ingekaderde planning en controle cyclus, want jouw taak als expert is niet de toekomst te voorzien, en ze erheen te leiden, maar om de toekomst mogelijk te maken.
Volgens mij blijven experts nodig. Al was het alleen maar omdat die kennis bezitten die vaak niet algemeen aanwezig is binnen organisaties.
Wat ik wel vind is dat “experts” zich wat bescheidener op mogen stellen. Want het is hun geluk dat zij WEL die kennis hebben mogen opdoen.
Het maakt ze niet bijzonder.
Zoals mijn opa altijd zei;”ook zij houden hem vast met rechts, als ze staan te plassen.”
Als experts zich dat nou gaan beseffen dan komt het allemaal wel goed. Want expertise blijft nodig, sterker nog het is een groot onderdeel van het “nieuwe werken” ( zoor ondernemers dan).
Kennis is sinds internet een commodity. Waarde creëren met kennis, ofwel innovatie, is de sleutel naar succes. Experts als onderdeel van multidisciplinaire teams zie ik nog toepassing voor, complexe problemen oplossen vanuit één expertise is een illusie. Neem willekeurig welke van de crises waarin we verkeren: waar blijft de expert met een oplossing?
Ik kan je gedachtegang helemaal volgen, de arrogantie van de expert kan stuitend zijn en maatschappelijk gezien werkt gefragmentariseerde dienstverlening eerder vertragend dan versnellend, toch denk ik net als Ferdy van Meurs, dat je het kind niet met het badwater weg moet smijten. De professional heeft wel degelijk toegevoegde waarde. Want behalve kennis, heeft deze ervaring toe te voegen. Ervaring is goud waard. En haal je niet van het internet.
Even goed leuk stukje.
@Alexandra Dat de professional toegevoegde waarde heeft ben ik volledig met je eens. Dat ervaring belangrijk is ook. Experts die genoeg generalist zijn om over hun perspectief (en schaduw) heen te stappen om in multidisciplinaire teams bij te dragen aan oplossingen hebben zeker toekomst.
Als je het kind (de kennis) eerst uit het vieze koude badwater haalt vóór je het weg laat lopen, dan is er toch niets aan de hand?
Het gaat in het artikel volgens mij om het delen van kennis en het (willen) zoeken ervan, niet het expert-zijn in stand houden door middel van jargon en een waas van ingewikkeldheid en geheimzinnigheid om de persoon-met-kennis te draperen en het accepteren dat je zelf niet wilt zoeken.
Kennis en expertise hebben is juist prima! Maar kennis en expertise voor jezelf houden is zó hopeloos Organisatie 2.0.