Met de komst van social media is er voor de secretaresse een schone taak weggelegd om de bedrijfsaccounts bij te houden. Tenminste, als er geen afdeling Communicatie is. Maar als je liever “gewoon” menselijk contact hebt?
Op de golf van verandering surft een aantal typen secretaresses mee. Degene die altijd als eerste de nieuwste tips en trucs probeert. Zij zal geen moeite hebben met de verschuiving van de werkzaamheden van papier en menselijk contact naar het onderhouden van digitale contacten via de social media.
Dan degene die op zich wel interesse heeft in de nieuwe ontwikkelingen, maar die om welke reden dan ook nog even afwacht. Zij komt er ook wel, want zij is niet bang voor de verandering, maar vooral wacht zij af tot een nieuwe ontwikkeling zich bewezen heeft. Als dat zo is, dan springt zij er vol in.
Het moeilijkst is het voor degene die weinig met de nieuwe ontwikkelingen op heeft. Zij ziet met lijdzame ogen hoe de wereld en datgene wat zij kent langzaam verandert in een futuristische omgeving waar menselijk contact vervaagt en de digitale wereld het overneemt.
Verschuiving = verrijking?
Maar is het wel zo dat de verbindende functie verdwijnt? Zelf denk ik van niet, alleen de manier waarop de secretaresse verbindt verandert. En dan nog niet altijd, want mensen zoeken nu eenmaal menselijk contact en zolang het in de meeste bedrijven nog zo is dat iedereen thuis kan werken, behalve de secretaresse, is zij de meest stabiele aanwezige factor. Mensen zullen naar haar op zoek gaan, want zij weten dat zij er is.
De rol als virtuele verbinder is dan ook geen verschuiving van het werk, maar juist een aanvulling. Immers, wie kan zich nog herinneren dat er allerlei regels omtrent het gebruik van internet opgesteld werden omdat dit nu eenmaal vrijelijk op het werk beschikbaar was, terwijl er thuis voor betaald moest worden? Nu kunnen we “vrij” internetten, en nog “in de baas z’n tijd” ook. Alles wat er voor gevraagd wordt, is het bijhouden van de bedrijfsaccounts. Geen slechte ruil, dunkt me. Zeker niet nu de managers hun eigen mail kunnen doornemen via de tablet pc of smartphone en eenvoudig toegang hebben tot hun eigen agenda, die snel via het bedrijfsnetwerk gepushed wordt naar de digitale agenda waar de secretaresse ook toegang toe heeft.
Weer een nieuwe functie?
Persoonlijk denk ik dat – hoewel de term Community Manager de lading goed dekt – er geen noodzaak is om alweer een nieuwe functie voor de secretaresse te verzinnen. Het gaat immers om werkzaamheden waar je niet zozeer status aan kunt verlenen dan wel voldoening uit kunt putten. En zelfs de werkzaamheden bestonden al, zij het in een andere vorm. Ook denk ik dat je zelf dan ook meer moet investeren in jezelf en je eigen (zakelijke) relaties. Dat is immers al heel normaal in managementland? Leren is investeren in jezelf. Maar ook investeren in een ander. Laat ons niet de fouten maken die anderen vóór ons al hebben gemaakt. Als wij dan toch Community Manager zijn, laat ons dan echt verbinden. Virtueel en in persoon.
