Als je de sprong niet waagt, kom je nooit verder

Je baan opzeggen voordat je een andere baan hebt gevonden? ‘Been there, done that’ (al twee keer zelfs!). Spannend is het wel, maar het gaf ook energie. Uit mijn ‘comfort zone’ stappen heeft me al veel opgeleverd. Herinner jij je bijvoorbeeld de eerste rijlessen nog? Ik wel! Klotsende oksels, het stuur bijna uit het dashboard trekkend om dan eindelijk wat onzeker in te voegen op de snelweg.

Foto Ilse Lindeijer, Ardennen 2010

Al langere tijd liep ik met het idee rond om voor mezelf te starten. Zo stond in 2000 een interview met mij in de Viva met oa de quote: ‘Mijn streven is om een eigen bedrijfje te hebben, iets in de zakelijke dienstverlening’. En in 2010 was het moment daar. Ik ben in het diepe gesprongen en ben ondernemer geworden. Ik spreek nu niet meer van een bedrijfje maar van mijn bedrijf. Ik gebruik geen verkleinwoorden meer en profileer mij zonder enige twijfel als zelfstandig ondernemer. Tot nu toe mag ik niet klagen over het aanbod en de veelzijdigheid van opdrachten. Ik leer elke dag, ontmoet regelmatig nieuwe mensen en leid een afwisselend leven.

Met de billen bloot

In februari 2011 ben ik begonnen met het schrijven van artikelen en columns. Om deze artikelen bij de digitale lezer onder de aandacht te brengen, ben ik social media gaan inzetten. Heel spannend want je zet je mening en ideeën ‘out in the open’ en laat daarmee zien wie je bent. Je voelt je echt een beetje bekeken als je schrijfsels voor iedereen toegankelijk zijn, maar dat gevoel werd al snel minder. Sociale media is voor mij als ondernemer heel waardevol gebleken en ik maak er nu zelfs dagelijks een paar uur gebruik van. Het levert nieuwe interessante contacten op. Zo heeft mijn getwitter mij in contact gebracht met Secretaresse Platform Noord (SPiN) en mag ik mij tot een van hun vaste columnisten rekenen. Een landelijk vrouwenblad heeft mij via een Google zoektocht benaderd om lid te worden van een panel en ik sta met een uitspraak, afkomstig uit een discussie in een LinkedIn groep, in het blad Management Support.

Pitchen is als leren autorijden

Natuurlijk vind ik het nog steeds best spannend om bijvoorbeeld voor een groep onbekende mensen een ‘elevator pitch’ te houden, maar oefening baart kunst. Als ik terugdenk aan mijn eerste rijlessen, wat ik heb gedaan om over die eerste drempel te stappen, en het vergelijk met pitchen dan rolt die pitch er steeds makkelijker uit. Ik ben trots op mijn bedrijf en op wat ik tot nu toe bereikt heb.
Niet geslaagde netwerksessies, slechte workshops, piramide-achtige bijeenkomsten, kennismakingen met mensen die me iets willen verkopen of eenzijdig mijn kennis en netwerk willen gebruiken, ik maak het allemaal mee. Het maken van missers is niet erg daar leer ik ook weer van. De meeste netwerkbijeenkomsten en kennismakingen zijn vaak wel inspirerend en interessant. Als ik nooit iets zou uitproberen, hoe kan ik dan weten wat er speelt en wat wel de moeite waard is? Ik weet nu uit ervaring steeds beter waar ik wel tijd in wil investeren en waarin niet.

Comfort zone verleggen

Het uit mijn comfort zone stappen gaat verder door; stoppen met een opdracht die niet bij me past en waar ik geen voldoening uit haal, het verbreken van een samenwerking, het starten van een studie, contacten leggen met diverse partijen, artikelen schrijven, interviews geven en het schrijven van een boek. En privé staat een fietsreis van drie maanden door de USA op de planning.
Ik doe zowel zakelijk als privé steeds meer de dingen die ik leuk vind en waar ik gelukkig van word. Wie weet wat er nog meer op mijn pad gaat komen? Ik ben in ieder geval klaar voor de volgende sprong!

Ilse Lindeijer is zelfstandig professional en actief onder haar eigen bedrijf Basico. Eerder schreef Ilse al de column Ontsecretaressedag voor #ONTSECRETARESSEN.