Cold Turkey

Gehacked…het is zover. Ook ik ben dit keer blijkbaar ‘slachtoffer’ van de grote boze internetwolf, welke in mooie wollen schaapskleding rond heeft gewaard en zomaar ineens mijn Facebook account vanuit het buitenland, heeft binnengedrongen.

Ik voel me plots naakt en bekeken…zijn nu al mijn updates, foto’s en chatberichten openbaar? Door deze wolf gelezen, bekeken en wellicht hartelijk gelachen om alles wat zo makkelijk te hacken was. Dus…zoals bij vele naar verslaving neigende gewoontepatronen …het punt bereikt dat het roer om moest. FB fatique was ik toch al en dit was wel een zetje in de goede richting. Mijn enorme ‘friendslist’ geïnformeerd dat ook hun info wellicht op de welgeplaveide mooie glasvezel pad ligt en direct daarop mijn account gedeactiveerd. Wel uiteraard met printscreens mijn ‘friends’ vereeuwigd, zodat ik in bange dagen nog ’s terug kan kijken hoe populair ik toch wel niet was. En dan maar gewoon verder met je dag…tja….en….ach…

Afkickverschijnselen

Wat een kwelling! Na een dag of wat grijp ik toch maar mijn mobile en herinner mij dan opeens dat mijn FB voyeurdagen geteld zijn. Geen statusupdates meer bekijken, hartelijk gefeliciflaps uitdelen, o mijn god, nu weet ik ook niet meer wanneer iedereen jarig is! Dat zal me wellicht niet in dank worden afgenomen en ongetwijfeld leiden tot een enorme vloedgolf aan ‘de-friendships’, welke ik door mijn de-activering niet eens zal meekrijgen.

No new job

Bovenstaand is wellicht een wat aangedikte en overdreven omschrijving, maar zoals vele zaken, moet je het een keer meegemaakt hebben om echt te snappen hoe het voelt. Nu, ik ben nu niet meer ‘anoniem’ gebleven op internet en wellicht dat mijn profielfoto nu rond zwerft op een of andere ranzige escortsite waar de Tatjana’s gretig aangeboden worden. Het is niet te hopen dat je dan in een sollicitatieprocedure verwikkeld zit en je aanstaande bijna-werkgever je even lekker gaat zitten googlen….’tja, we hebben toch maar besloten om een andere kandidaat te kiezen’.

Bourne identity syndroom

Het is pure identiteitsberoving. Het ‘Bourne Identity’ syndroom, alleen volgt daarop geen spannend avontuur aan de hand van Matt Damon. Deze uitzending van Een Vandaag had mij recentelijk al op de gevaren gewezen en aangemoedigd mijn ‘beveiliging’ aan te scherpen.

Gelukkig had ik dat gedaan, anders had ik nooit de e-mailmelding ontvangen dat er vanuit een buitenlandse badplaats op mijn account was ingelogd. Je kan je er dus wel tegen weren, maar volledig tegenhouden doe je niet. Wat je op internet plaatst, moet je willen delen met de rest van de wereld, anders kan je het beter houden op het handmatig noteren van je avonturen in je papieren dagboek. Dat kleine slotje stelde vroeger al niets voor en dat is dus ook wat internet je aan bescherming biedt, een lullig dagboek slotje. Ruk dus, en erger nog, op het net kunnen je beelden en avonturen ook nog ‘misbruikt’ worden voor andere doeleinden welke helemaal niets met jouw wereld te maken hebben. Vooruitgang met een grote kanttekening dus.

#ONTSECRETARESSEN lanceert op 17 september aanstaande een eigen social network. Een zakelijk sociaal netwerk achter een slotje. Transparant en zonder algoritmes die je eeuwig zullen achtervolgen. Meer weten en interesse om IRL te netwerken? Meld je dan aan voor het launchevent.

Mijn naam is Joan van Winsen, trotse werkende moeder. Na een PR & Sales opleiding, heb ik in de vroege jaren van mijn carrière diverse evenementen mogen organiseren, o.a. bij Joop van den Ende en het Circustheater. Na de geboorte van mijn zoon ben ik bij verschillende bedrijven als (directie) secretaresse aan de slag gegaan en dat doe ik nog steeds met veel plezier. Schrijven is altijd een grote passie geweest en lever ik nu graag mijn bijdrage aan ontsecretaressen.eu

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here