Uurtarieven en andere crises

door Yvonne Blom

Drie jaar geleden heb ik mijn eigen bedrijf in managementondersteuning opgericht. Meer als logische stap in mijn loopbaan dan als lang gekoesterde wens, maar daarmee niet met minder enthousiasme. Sinds die tijd werk ik met heel veel plezier voor verschillende opdrachtgevers, in verschillende werkkringen, met verschillende mensen en systemen en op verschillende locaties.

Verbindend element

Wat in de verschillende opdrachten echter een verbindend element is, is het uurtarief. Ondanks het feit, dat ik de luxe heb vrijwel niet te hoeven acquireren omdat ik meestal gevraagd word voor een opdracht, is het uurtarief met name de laatste anderhalf jaar een onderhandelingszaak geworden. Steeds vaker blijkt dat de opdrachtgever graag met mij in zee wil – anders zou hij/zij mij niet hebben gevraagd – maar dat hij/zij een lager uurtarief voor mijn werkzaamheden over heeft.

Enerzijds is dit begrijpelijk: de crisis heeft in ruime mate huisgehouden en vrijwel iedereen probeert met zo min mogelijk geld zoveel mogelijk te realiseren. Anderzijds houden we met deze instelling zelf de crisis in stand: doordat bedrijven minder investeren in de inhuur van arbeidskrachten heeft ook het ingehuurde bedrijf minder inkomsten, waardoor het genoodzaakt is zijn investeringen uit te stellen met als gevolg dat ook andere bedrijven inkomsten missen. Ziehier een aantal ingrediënten voor een volgende crisis….

Investeer in kwaliteit

Wat echter ook invloed heeft, is het feit dat de dienstverlener zelf akkoord gaat met de lagere uurtarieven. Eerlijk gezegd heb ook ik me in het begin van mijn ondernemerschap laten verleiden tot het afsluiten van contracten met lagere uurtarieven. Dit omdat ik het zag als investering: ik deed nieuwe ervaringen op met andere systemen en met nieuwe collega’s die hun eigen netwerk hadden. Mijn nieuwe ervaringen zou ik kunnen inzetten bij nieuwe opdrachtgevers en met een beetje geluk zouden mijn nieuwe collega’s mijn naam noemen als in hun netwerk iemand ondersteuning nodig zou hebben.

Zo is het inderdaad gegaan, dus in dat opzicht is mijn inschatting juist geweest. Wat ik me echter heb gerealiseerd, is dat ik mijn eigen kwaliteiten hiermee ondergewaardeerd heb! Ik doe meer dan de opdrachtgever van mij verwacht, ik doe het sneller en efficiënter dan verwacht wordt en ik lever kwaliteit. Hóge kwaliteit. En dat alles mag door beide partijen gewaardeerd worden in een uurtarief, dat recht doet aan de gevraagde werkzaamheden én aan mijn kwaliteiten.

Deze eyeopener heeft mij gebracht tot een ander beleid in het verkrijgen van opdrachten: Ik ga niet meer ten koste van alles akkoord met alle uurtarieven. Wel help ik de opdrachtgever een geschikte inhuurkracht te vinden als het uurtarief dat hij/zij bereid is te betalen, niet overeenkomt met mijn kwaliteiten.

Tarief en kwaliteit drukkers

Tot slot is er nog één partij die invloed uitoefent op de uurtarieven: het detacheringsbureau. Regelmatig verbaas ik me over de uurtarieven voor opdrachten die alleen een schaap met vijf poten kan uitvoeren. Voor soms nog geen € 35,- per uur mag het schaap zich drie slagen in de rondte werken. Bij mij rijzen dan de vragen hoe serieus het detacheringsbureau de inhuurkracht neemt en hoe serieus zij zichzelf neemt…… Mijn advies is om geen zaken te doen met partijen die jou niet op waarde weten te schatten!

Dit artikel is geschreven door Yvonne Blom. Yvonne is senior Assisting Professional en verleent ondersteuning op het gebied van management, personeel en communicatie. Opdrachtgevers karakteriseren haar als integer, open en eerlijk, betrouwbaar, gedegen, punctueel, stressbestendig, zelfstandig èn teamspeler, flexibel, enthousiast, betrokken, accuraat en dienstverlenend.