Gisteravond viel mijn oog op een artikel van tweep @rubyredactie over ONTSECRETARESSEN. Na het lezen verscheen er een grote glimlach op mijn gezicht. Zij vindt ontsecretaressen een gruwelwoord dat negatief klinkt, het zou een dedain uitstralen en nieuwerwets geklets. (Lees hier zelf ook even haar bevindingen).
Na op haar profiel op LinkedIn te hebben gekeken, blijkt Ruby werkzaam als secretaresse (of een afgeleide functienaam). Leuk, een vakgenoot en ze omschrijft mij als intelligente vrouw *bloos*!
Nu ben ik niet vies van een inhoudelijke discussie en kan heel goed uitleggen dat het niet mijn doel is om een beroepsgroep te laten verdwijnen. Ik kon eigenlijk niet anders dan het linkje in de retweet gooien. Het is tenslotte geweldige input voor een eigen en er zouden wel eens leuke reacties kunnen komen. En ja, al snel stonden er een paar reacties onder het gruwelartikel.
Ruby omschrijft zichzelf als iemand die regelmatig overdrijving gebruikt om een punt te maken. Frappant dat ze hier dan toch een conclusie trekt op basis van een naam en ONTSECRETARESSEN direct in een hokje plaatst. Het hokje “gruwelwoord” nota bene. Ze reageert precies op de manier die tijdens de workshops Organisatie 3.0 en de rondetafelbijeenkomst inzichtelijk wordt gemaakt als beperkend.
Alles mag en ook kritiek op deze site en ONTSECRETARESSEN hoort er bij. Ik bedank Ruby voor haar inhoudelijke blog en nodig haar bij deze van harte uit om te komen speeddaten met vakgenoten op 16 april as tijdens de NOA2012!
Graag verwijs ik nog eens naar een oud artikel van Renée van Dijk op deze site. Waarom Ontsecretaressen positief is, een artikel dat bijna een jaar na dato nog altijd actueel is.
Touché! 🙂
Het is in alle gevallen te makkelijk, naar mijn bescheiden mening, om te schoppen om te scoren. Ik vraag me af hoe blogs als die van Ruby ontstaan. En ik vraag me af, wat het doel is.
Het is natuurlijk ook háár vak dat aan veranderingen onderhevig is. Wellicht ziet zij dat niet veranderen òf is er die alles verlammende angst, dat ze niet weet wat ze moet verwachten, dat ze krampachtig vasthoudt aan bestaande en bekende taken. Hiermee denk ik het ontstaan van zo’n blog te hebben “verklaard”. Blijft over het doel… Ze schrijft dat ze graag overdrijft om op te vallen. Ja, ze valt op. Maar of ze op een prettige manier opvalt, is natuurlijk de vraag. Doel voorbij geschoten?
De titel van jouw blog, Léontine, is de enig juiste: prikkelen of gruwelen. Oordeel en/of veroordeel niet, maar laat de keuze aan de lezer van beide blogs.
Ik herhaal hier de uitnodiging die ik gisteren aan Ruby stuurde: kom kijken, praten, ruiken, proeven op 16 april NOA2012. Ik zou dat enorm stoer vinden!
Met de hartelijke groet van een (ont)secretaresse in hart en nieren,
Grada
Jammer dat @rubyredactie hier nog niet gereageerd heeft, het is ook al stil op twitter. Volgende keer iets meer research en ik kijk uit naar haar volgende inhoudelijke blog over de veranderingen die op ons afkomen. Of liggen mijn verwachtingen nu te hoog?
Het persoonlijke proces dat ONTSECRETARESSEN aanwakkert zou je in een SWOT analyse weg kunnen zetten. Voor elk individu gelden andere kansen en bedreigingen. Men zal er verschillende sterkten en zwakten in zien. Waar het voor de een kans is om verder te kijken dan het bureau en de klussen die daar opgelegd worden door de persoon voor wie en met wie gewerkt wordt, is het voor een ander een bedreiging dat “de baas” (over gruwelwoorden gesproken), de baas niet meer is, maar dat je zelf op zoek gaat naar het werk dat het beste bij je past. Werken met je kennis en talent, dat zie ik als enorme kans. Maar ik ken collega’s die liever voorgekauwd krijgen wat ze moeten doen. Niet hoeven nadenken over je dag invulling, want dat doet een ander voor je… Persoonlijk moet ik er niet aan denken. Dat is mijn grootste bedreiging.
Je legt de theorie achter ONTSECRETARESSEN op je eigen manier uit. Je past het ook op je eigen manier toe, als je zo ver bent dat je ONTSECRETARESSEN als “eigen ontwikkeling” ziet. Je doet er niets mee als je vast wilt blijven houden aan het traditionele. Volgens mij zitten in deze laatste groep ook de mensen die een negatieve klank aan het begrip willen geven. Angst? “Stel je voor dat de troep niet meer op mijn bureau neergekwakt wordt.” “Stel je voor dat iedereen zijn/haar eigen verantwoordelijkheden ging nemen.”
Het blijft een interessante discussie. Ik hoop dat “tegenstanders” of twijfelaars de moeite nemen om een RTB of de NOA2012 bij te wonen. Praat mee over wat ontwikkelen voor jou is en wat het met je doet. Kijk wat je er uit kunt en wilt halen.
Waar ik werk zie ik tussen nu en 3 jaar geen/weinig verandering op het gebied van het nieuwe werken, laat staan dat het een organisatie à la organisatie 3.0 wordt. Maar daarom hoef ik niet stil te blijven staan. Binnen mijn eigen teampje vorm ik onze eigen organisatie 3.0. En wie weet, als anderen zien dat het super werkt (eigen verantwoordelijkheden, werken vanuit je kracht/talent, samenwerken met mensen die andere talenten hebben die nodig zijn om de klus te klaren, minder/niet vergaderen, alles digitaal beschikbaar, effectief en efficiënt werken), volgen er meer schaapjes.
Helaas heeft @Rubyredactie mijn reactie niet geplaatst, jammer, want wie de bal kaatst…
Een goede stunt om mee te liften op de aandacht voor Ontsecretaressen, het levert naamsbekendheid op onder de leden van Ontsecretaressen en misschien een aantal nieuwe tweeps.
Prikkelen is goed, maar een goede research is ook onontbeerlijk. De discussie over de naam heeft al veel eerder plaatsgevonden, zowel in de LinkedIn groep van Ontsecretaressen als op deze site.
En als ze iets verder had gekeken dan alleen de ‘home page’ had ze dit geweten.
Na de reacties op de site van de schrijfster eens bekeken te hebben, heb ik voor mezelf maar besloten deze dame geen verdere aandacht te schenken. Ze schrijft zelf dat ze graag overdrijft om een punt duidelijk te maken. Overdrijven werkt alleen maar als je voldoende volgers hebt. Negeren is hierin denk ik beste strategie. In elk geval voor mi.
En maanden later zie je het resultaat. Niet mee kunnen gaan in veranderingen zoals hier boven omschreven. Rubyredactie heeft geen baan meer. Leeftijd of houding en gedrag?
Het simpele feit is dat onze functie al veranderd is